با پایان یافتن دولت دوم اصلاحات و شروع تبلیغات دوره ی نهم ریاست جمهوری، افراد شناسنامه دار هر دو سر طیف وارد کارزار تبلیغات شدند، نماد های اصلاحات (کروبی، معین ) و نماد های اصول گرایی  (قالیباف ، لاریجانی ، هاشمی رفسنجانی) (بدون نگاه اختاپوسی به افراد )یا همان راست و چپ سنتی…
این دو حزب، پیروزی در انتخابات و رای مردم را حق خود میدیدند، ولی اتفاقی که در دوره ی نهم افتاد خبر از یک گزار سیاسی عمیق ولی بسیار آهسته داشت و نشان از رنگ باختن وعده ها و عملکرد ها هر دو جناح داشت که در عمل تغییر کلی رخ نمی دهد
پیروز انتخابات فردی با گفتمانی نو ولی با درصد آرای نه چندان بالا، غیر این دو حزب شناخته شده بود که اتفاقا به این دو طیف نقد های جدی هم داشت و مورد اقبال مردم قرار گرفت و سیاست کشور را وارد فاز جدیدی از مدیریت و جوان گرایی و رفتن به دل مردم به جای ماندن در دفتر کار…
پیروز انتخابات نهم، با درصد قاطع در دهمین دوره به موفقیت رسید از ابتدا تا به انتهای دوره ی هشت ساله، به مستقل بودن و ارزشی و انقلابی بودن در گفتار و عملکرد. با تمام شدت و ضعف ها پایبند بود و شد یک الگوی جدید( بنای نقد عمل کرد نداریم)…
اصول گرایان سنتی با وجود احساس قرابت بیشتر با دولت های نهم و دهم،  احساس نیاز به  یک پوست اندازی جدی با شناخت دقیق اوضاع و احوالات جامعه را نداشتند و یا توانی برای ایجاد تغییر وجود نداشت بعد از آن هشت سال باز در سال ۹۲ دل به حضور اصول گرایان شناسنامه دار سنتی آوردند…
ولی اصلاح طلبان با شناخت تغییر ذائقه ی مردم در عبور از اصلاح طلبی سنتی بعد از شکست های سنگین(۸۴ و ۸۸ )به این نو نگرش در تغییر آرایش سیاسی دست زدند و با فدا کردن تنها مهره ی شناسنامه دار خود در سال۹۲ به سود یه کاندیدای به ظاهر  مستقل با تفکرات اصلاح طلبی و گاهأ فراتر از دولت های دوم خرداد این تغییر ذائقه را برای مردم فراهم آوردند و با تعبیر اعتدال( که به فرموده ی رهبری اعتدال همان اسلام است) ولی دوستان (بنفش) این شعار را مصادره به مطلوب کردند، با درصد شکننده ای پیروز انتخابات یازدهم شدند و با ایجاد آهسته آهسته بدنه ی مردمی به پیش می روند و ثمره ی این تغییر نگرش و نگاه به رویش ها و ذائقه ها و باز برخورد سنتی اصول نما ها  می شود، پیروزی لیست  ۳۰ نفره ی تهران و برخی از شهرستان ها…
اگر اصول گرایان نخواهند دست به این تغییر در مدل  سنتی خود بزنند و از الگوی دو دوره ی نهم و دهم که به فرموده ی رهبری در کنار برخی نقاط ضعف ها، نقاط قوت بسیار زیاد از جمله (خستگی ناپذیری ، گرفتن شعار های انقلاب بر سر دست و احیای انها، سپردن مسولیت ها به  جوانان متخصص ،بردن امکانات به مناطق محروم و….) واکاوی دقیقی نشود….
دیگر جایگاهی در بین سبد رأی مردم نخواهند داشت و این حداکثر شکننده را در دوره های بعد از دست خواهند داد…
با بازگشت به اصل انقلاب و چرایی شکل گیری نظام جمهوری اسلامی و نگاه امام و رهبری که یعنی اسلام مستضعفان و پا برهنگان است، میشود الگوی درست ماندن برسر اصول را بدست اورد و به مردمی که واقعا کشورشان و اسلامشان را دوست دارند ارائه کرد با نگاه به رویش ها…
کلام اخر: دوستان جوان ارزشی و انقلابی باید سستی را در تمام زمینه های ( فرهنگی،سیاسی،اقتصادی) کنار گذاشته و برای احیای ارزش های انقلاب با تمام سختی های موجود وارد کارزار شد.
یا علی…
احمد صفارپور

برچسب ها: احمد صفار پور